Badania-zdrowe jelita
Nietolerancja pokarmowa IgG zależna
Test nietolerancji pokarmowej IgG zależnej (176 antygenów) – Test przesiewowy na obecność przeciwciał IgG w kierunku antygenów pokarmowych.
Profile diagnostyki kału:
Profil podstawowy – dysbioza* (skład flory jelitowej, pH, niestrawione resztki pokarmowe, kwasy żółciowe, elastaza trzustkowa, kalprotektyna, laktoferyna, α 1-antytrypsyna, IgA wydzielnicze)
Profil przewlekłych zapaleń jelit* (skład flory jelitowej, pH, niestrawione resztki pokarmowe, elastaza trzustkowa, kalprotektyna, laktoferyna, α1-antytrypsyna, neurotoksyny eozynofilowe)
Profil jelita drażliwego* (skład flory jelitowej, pH, niestrawione resztki pokarmowe, elastaza trzustkowa, kalprotektyna, laktoferyna, α1-antytrypsyna, neurotoksyny eozynofilowe, beta-defensyna, zonulina, IgA wydzielnicze)
Profil ostrego zapalenia jelit (enteritis)* (skład flory jelitowej, pH, niestrawione resztki pokarmowe, elastaza trzustkowa, laktoferyna, kalprotektyna, bakteryjne i wirusowe patogeny jelit, mikroskopowe wykrywanie pasożytów)
Zespół złego trawienia* diagnostyka obejmuje parametry zawarte w profilu podstawowym – dysbioza
Zespół nieszczelnego jelita* diagnostyka obejmuje parametry zawarte w profilu jelita drażliwego + histamina w kale
Zespół atopowy* diagnostyka obejmuje parametry zawarte w profilu jelita drażliwego + histamina w kale
Badania składu flory jelitowej:
Dysbioza – analiza metagenomiczna kału* – jest badaniem metagenomu kału, w którym określa się mikroflorę jelitową za pomocą 54 sond genów selektywnie zmienionych regionów 16S rRNA, charakteryzujących bakterie. Sondy te zostały oparte na odpowiedniej sekwencji 16S rRNA dla przykładowo: Faecalibacterium prausnitzii (gatunek), Lactobacillus (rodzaj), Clostridium (klasa) lub Proteobacteria (gromada).
Flora jelitowa w kale (bakterie tlenowe, beztlenowe, grzyby)* – badanie obejmuje określenie:
- Bakterii tlenowych: E.coli, E.coli biovare, Enterobacter spp., Enterococcus spp., Proteus spp., Pseudomonas spp., Staphylococcus Aureus, Streptoccocus β-hemolizujący, Klebsiella spp.
- Bakterii beztlenowych: Bacteroides spp., Clostridium spp., Bifidobacterium spp., Lactobacillus spp.
- Drożdży I grzybów pleśniowych: Candida albicans, Candida glabrata, Geotrichum candidum, grzyby pleśniowe
Zaburzenia flory jelitowej wynikają z różnic pomiędzy poszczególnymi populacjami tych drobnoustrojów.
Pakiety:
Pakiet „Zdrowe jelita” (kalprotektyna, zonulina, badanie ogólne kału)
Pakiet „Zdrowe jelita” rozszerzony (kalprotektyna, zonulina, M2-PK, badanie ogólne kału)
Pozostałe badania:
Szczegółowe parametry kału:
- Markery stanu zapalnego: kalprotektyna, laktoferyna, neurotoksyna eozynofilowa (EDN)
- Parametry trawienia: elastaza trzustkowa, kwasy żółciowe
- Znaczniki immunologiczne: wydzielnicze IgA, beta-defensyna
- Markery przepuszczalności: alfa-1-antytrypsyna, zonulina
- Markery krwawienia/nowotworu: hemoglobina, M2-PK
Kalprotektyna w kale – Kalprotektyna jest uwalniana w czasie aktywacji leukocytów, spowodowanej stanem zapalnym. Wówczas zarówno w kale, jak i we krwi można stwierdzić silne podwyższenie jej stężenia. Przy tym górna granica normy może zostać przekroczona setki razy. Podwyższone stężenie kalprotektyny w kale stwierdza się w przypadku prawie wszystkich chorób zapalnych przewodu pokarmowego i wielu nowotworach.
Laktoferyna w kale – Laktoferyna jest proteiną błony komórkowej granulocytów obojętnochłonnych, które znajdują się w błonie śluzowej jelit i ma tam działanie przeciwbakteryjne. Laktoferyna jest czułym i bardzo typowym parametrem służącym do potwierdzania przewlekłych chorób zapalnych jelit i różnicowania ich z zespołem jelita drażliwego.
Neurotoksyna eozynofilowa (EDN) – jest glikoproteiną kationową, która uwalniana jest przez aktywowane granulocyty kwasochłonne i ma właściwości cytotoksyczne. Białka te są w stanie niszczyć pasożyty. Podwyższone stężenie EDN w przewodzie pokarmowym może być związane ze stanem zapalnym i zniszczeniem tkanki.
Elastaza trzustkowa – to glikoproteina, która jest wytwarzana w trzustce i wydzielana do dwunastnicy. Ze względu na wysoką czułość, określenie stężenia elastazy trzustkowej jest głównym parametrem w nieinwazyjnej diagnostyce niewydolności zewnątrzwydzielniczej trzustki.
Kwasy żółciowe – są to organiczne kwasy, wytwarzane w wątrobie. Ułatwiają wchłanianie tłuszczy oraz rozpuszczalnych w nich witamin z jelita. Jest jednym z parametrów pozwalającym ocenić czynności wątroby. Z powodu niedoboru kwasów żółciowych dochodzi do niedostatecznej emulgacji i trawienia tłuszczu dostarczonego z pożywieniem.
Wydzielnicza immunoglobulina typu A (sIgA) – jest czynnikiem chroniącym powierzchnie błony śluzowej. Postać dimeryczną IgA, jest bardzo stabilna i może być dobrze zmierzona w kale. Jej funkcje to: wiązanie, immobilizacja i neutralizacja antygenów, zmniejszenie adherencji komórek drobnoustrojów chorobotwórczych oraz działanie przeciwzapalne.
β-defensyna – odgrywa ważną rolę w nieoksydacyjnym mechanizmie niszczenia drobnoustrojów i ma szerokie spektrum działania przeciwdrobnoustrojowego, obejmujące bakterie, grzyby i wirusy otoczkowe. Obniżone stężenie β-defensyny w kale wskazuje na ograniczenie funkcji barierowej błony śluzowej jelita i ograniczenie funkcji immunologicznych, co wiąże się ze zwiększoną podatnością błony śluzowej jelita na infekcje bakteryjne.
α1-antytrypsyna – jest białkiem ostrej fazy syntetyzowanym w wątrobie. Ze względu na aktywność proteolityczną jest ona rozkładana w jelicie tylko w niewielkim stopniu w związku, z czym można wykazać jej obecność w kale. Zwiększone stężenie α1-antytrypsyny w kale tłumaczy się jej pasywną utratą z osocza. Marker ten pozwala wnioskować o zwiększonej przepuszczalności błony śluzowej jelita i tym samym o zespole nieszczelnego jelita.
Zonulina w kale – Zonulina jest ważnym regulatorem przepuszczalności ściany jelita. Jelitowa bariera nabłonkowa odgrywa centralną rolę w tolerancji i odporności na obce antygeny. Po związaniu ze specyficznym receptorem na powierzchni błony śluzowej jelita zonulina indukuje otwarcie tight junctions, podwyższając w ten sposób przepuszczalność warstwy komórek nabłonka jelitowego. Barierę jelitową mogą wówczas pokonać różne antygeny, co może wywołać miejscowe lub układowe procesy zapalne, a dalej rozwój chorób autoimmunologicznych umiejscowionych w jelitach lub poza nimi.
M2-PK w kale – nieinwazyjne badanie przesiewowe w kierunku raka jelita grubego. Kinaza pirogronaniowa (PK) jest kluczowym enzymem w glikolizie, przy czym izoenzym M2 w formie dimeru wykazuje wysoką swoistość dla komórek proliferujących.
Histamina w kale* – Histamina znajduje się także w pokarmach jak wędzona ryba, salami, sery dojrzewające czy wino i może wywołać różnorodne reakcje wynikające z nietolerancji jak zaburzenia żołądkowo-jelitowe, reakcje skórne, swędzenie i ,,kręcenie” w nosie, atak astmy, bóle głowy i wiele innych. Mówi się wtedy o nietolerancji histaminy. Badanie służy jako test przesiewowy. Najlepiej, aby próbka kału została pobrana w trakcie ostrych objawów.