fb

Radzenie sobie ze stresem

stres oksydacyjnyCałkowita pojemność oksydacyjna

Określenie stopnia obciążenia oksydacyjnego organizmu (wolnymi rodnikami)

 

Całkowita pojemność antyoksydacyjna

Określenie poziomu obrony antyoksydacyjnej organizmu (łącznej ilości antyutleniaczy)

 

Test przesiewowy równowagi antyoksydacyjnej:

Malonodialdehyd

Marker stresu oksydacyjnego. Jego stężenie wzrasta w warunkach zwiększonego wytwarzania reaktywnych form tlenu (wzrostu poziomu wolnych rodników). Wykorzystywany też do kontroli skuteczności terapii przeciwutleniaczami.

Dysmutaza nadtlenkowa

Jeden z najwydajniejszych przeciwutleniaczy enzymatycznych, katalizuje reakcję rozkładu anionorodników ponadtlenkowych do tlenu cząsteczkowego i nadtlenku wodoru.

Glutation całkowity i zredukowany

Najważniejszy i powszechnie występujący w komórkach nieenzymatyczny przeciwutleniacz i detoksykant (m.in. neutralizuje pestycydy). W komórkach występuje przede wszystkim w formie zredukowanej. Stosunek postaci zredukowanej glutationu do utlenionej (lub całkowitej) jest dobrym wyznacznikiem stresu oksydacyjnego.
Do jego odtworzenia przez organizm niezbędna jest dostarczana z pokarmem metionina (bardzo ważne np. przy długotrwałym podawaniu paracetamolu).
Żywność bogata w glutation to: awokado, szparagi, brokuły, brukselka, czosnek, cebula, kapusta.

Badania możliwe do przeprowadzenia również w pakiecie

 

Kontrola “pojemności antyoksydacyjnej”:

Witamina E

Witamina E występuje w ośmiu izoformach, z których najbardziej aktywną, spotykaną u ludzi, jest związany z błoną komórkową α-tokoferol. Głównym zadaniem witaminy E jest ochrona komórki przed utlenianiem lipidów.

Witamina C

Witamina o dużej efektywności przeciwutleniającej. Dzięki szybkiemu transferowi elektronów witamina C usuwa tzw. reaktywne formy tlenu (m.in. wolne rodniki), zapobiegając utlenianiu lipidów

ß-karoten

Antyoksydant, który przeciwdziała lub hamuje rozwój niektórych nowotworów, miażdżycy, czy chorób degeneracyjnych mięśni. Funkcja przeciwutleniająca wynika z obecności w strukturze sprzężonego układu wiązań podwójnych. Taka budowa sprzyja delokalizacji niesparowanych elektronów w łańcuchu, dzięki czemu karotenoidy są zdolne do „wyłapywania” tlenu singletowego oraz do reagowania z rodnikami nadtlenkowymi, wodorotlenowymi i ponadtlenkowymi. Wykazuje też działanie przeciwproliferacyjne.

Cynk

Chroni składniki komórek przed uszkodzeniem oksydacyjnym. Niezbędny do funkcjonowania układu immunologicznego oraz narządu wzroku. Niedobory cynku mogą powodować zaburzenia smaku (metaliczny posmak, brak lub nadmierny smak). Na niedobór narażone są osoby z chorobami przewodu pokarmowego, chorobą alkoholową, ortodoksyjni wegetarianie , makrobiotycy oraz osoby na diecie odchudzającej, amatorzy słodyczy, kobiety ciężarne i sportowcy (z powodu większego zapotrzebowania).

Koenzym Q10

Bierze udział w procesie wytwarzania energii w komórkach, poprawia ich dotlenienie, chroni przed niszczącym wpływem wolnych rodników, jest niezbędny zwłaszcza w tych narządach, które do funkcjonowania potrzebują dużej ilości energii, głównie dla serca i mięśni szkieletowych. Posiada właściwości antynowotworowe. Przeciwdziała też powstawaniu złogów cholesterolowych w tętnicach oraz posiada zdolności naprawcze – nie tylko przeciwdziała on negatywnym zmianom, ale też jest w stanie je niwelować.
Źródła pokarmowe: ryby, szpinak, brokuły, olej, produkty pełnoziarniste (wchłania się tylko w obecności tłuszczu).

selenSelen

Działa silnie przeciwutleniająco. Wspiera naturalną odporność organizmu. Pomaga zachować zdrowe oraz piękne włosy i paznokcie. Wspiera płodność u mężczyzn. Witamina E poprawia wchłanianie selenu, natomiast Witamina C je osłabia. W zetknięciu z węglowodanami, zwłaszcza cukrami prostymi, staje się nieprzyswajalny i bezużyteczny dla organizmu. Dlatego osoby przejadające się słodyczami pozbawiają się tego cennego biopierwiastka.

Ceruloplazmina

Główny przeciwutleniacz osocza krwi oraz tzw.białko ostrej fazy, produkowane w wątrobie. Wiąże i transportuje jony miedzi w surowicy. Umożliwia utlenianie żelaza z Fe 2+ do Fe 3+, co warunkuje jego związanie z transferyną i transport we krwi. Stężenie we krwi wzrasta wraz z wiekiem u osób zdrowych, oraz u osób dotkniętych chorobami tzw. wieku podeszłego.

Kontrola pojemności antyoksydacyjnej – możliwość wykonania badań w pakiecie.